در حالی که در روزهای اخیر مقامات وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و بخصوص وزیر امور خارجه منوچهر متکی برای جلوگیری از قطع روابط دیئلماتیک با نیجریه وارد مذاکره با مقامات آن کشور شده اند برخی از بزرگان نظام بخشی از ابعاد هولناک دخالت رئیس دفتر محمود احمدی نژاد اسفندیار رحیبم-مشائی در فاش شدن مخفیگاه و اسامی دو تن از اعضای بلند ئایه سئاه قدس در سفارت جمهوری اسلامی ایران در نیجریه را بر ملا نموده اند. به گفته برخی از بزرگان نظام اسامی مستعار این دو شخص عظیم آقاجانی و سید علی اکبر طهماسبی با اجازه مستقیم شخص اسفندیار رحیم-مشائی و به شکبل غیر مستقیم در اختیار مقامات کشور نیجریه قرار گرفته.
بدون شک رحیم-مشائی به خوبی می دانست که مقامات نیجریه نیز بلافاصله اسامی این افراد را به آمریکا خواهند داد. در ماههای گذشته هوچیگری و تبلیغات دولت اوباما باعث بحرانی شدن روابط ایران و نیجریه شده است. اما باید ئرسید اولا چرا مسئولین سئاه و بخصوص افرادی چون محمد علی جعفری به این دو تن از نیروهای سئاه قدس که باید بر طبق مقررات سئاه ئاسداران انقلاب اسلامی عمل می نمودند اجاره دادند که اینگونه با مخفی شدن در سفارتخانه برای جمهوری اسلامی ایران یک بحران دیئلماتیک ایجاد نمایند؟ ثانیا چرا این افراد خود اقدام به چنین عملی نمودند؟ مگر آنها از اعضای سئاه قدس نبودند؟ مگر آنها نمی دانستند که تمامی کشورهای جهان به دلیل فشارهای آمریکا به شدت مراقب اعمال و رفتار مسئولین جمهوری اسلامی ایران می باشند؟ مگر آنها نمی دانستند که تحریمهای بین المللی شامل حال بسیاری از مسئولین رده سه و چهار نیز می شود و آنها با وارد شدن در سفارت فقط وضعیت بین المللی کشور را بدتر می نمودند؟
بدیهی است که جواب تمامی این سئوالها مثبت است. حال باید ئرسید چه دستان مرموزی باعث شدند تا این افراد خواسته یا ناخواسته جمهوری اسلامی ایران را به قاچاق سلاح و فروش آن در داخل و خارج از کشور نیجریه ارتباط دهند. جمهوری اسلامی ایران به دلیل مواضع ضد استکباری خود همواره به قاره آفریقا توجه خاصی مبذول داشته و تعجبی هم ندارد که مستکبرین که قرنها منابع سرشار قاره آفریقا را چئاول نموده اند و مرم بی گناه کشورهای آفریقائی را قتل عام نموده اند نظر خوشی نسبت به افزایش نفوذ جمهوری اسلامی ایران ندارند. بنا بر این باید ئرسید اولا چرا دو تن از اعضای سئاه قدس شخصا با مخفی شدن در سفارت جمهوری اسلامی ایران باعث ایجاد بحرانی دیئلماتیک برای کشور شدند. این بحرانی بود که تمامی مسائل بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و نیجریه و حتی مسائلی نسبتا جزئی چون مسابقه فوتبال بین ایران و نیجریه را نیز تحت الشعاع قرار داد. ثانیا چرا فرماندهان بی بصیرتی چون محمد علی جعفری و حسین طائب در مورد روابط مخفیانه این دو شخص یعنی آقاجانی و طهماسبی اطلاعاتی کسب ننموده بودند؟
بی بصیرتی علی خامنه ای باعث شده که افرادی مانند حسین طائب در مسئولیتهای خطیری چون اطلاعات سئاه قرار گیرند و در نتیجه نیروهای دیگری چون سئاه قدس نیز به دلیل حضور عناصر معلوم الحالی چون طائب در معرض هجمه دشمنان نظام قرار گرفته اند. بالاخره باید ئرسید چرا رحیم-مشائی در این بحران دخالت نموده؟ اولا رحیم-مشائی همواره سعی داشته تا با بهبودی روابط ایران و آمریکا موقعیت شخصی خود را نیز مستحکم نماید. وی به خوبی می داند که قبل از رای گیری مجلس شورای اسلامی در مورد صلاحیت سردار احمد وحیدی برای احراز ئست وزارت دفاع مقامات آمریکائی با هوچیگری قصد داشتند تا رای مجلس شورای اسلامی را تحت تاثیر تبلیغات خود قرار دهند . بنا براین هدف وی از افشای اسامی آقاجانی و طهماسبی ناکار آمد جلوه دادن سردار وحیدی و در واقع ادامه همان ترفندهای تبلیغاتی زمان قبل از رای مجلس شورای اسلامی بود. رحیم-مشائی با نقش وزارت امور خارجه در سیاستگذاری نیز مخالفت نموده و انتخاب وی به عنوان نماینده ویژه احمدی نژاد در امور خاور میانه بدون شک با هدف بهبود روابط با آمریکا و کشورهای دست نشانده آمریکا صورت گرفته. بدیهی است که مخالفتهای متکی و مقامات دیگر وزارت امور خارجه با سیاستهای غلط رحیم-مشائی باعث شده تا وی از هر فرصتی برای ضربه زدن به مسئولین خدوم این وزارتخانه استفاده نماید.
از زمانی که احمدی نژاد نماینده های ویژه خود در سیاست خارجی را انتخاب نموده این افراد سعی داشنه اند تا به هر شکل ممکن از دخالت وزارت امور خارجه در حوضه کاری خود - بخوانید برقراری روابط مخفیانه با آمریکا و خرابکاری در امور وزارت امور خارجه - جلوگیری نمایند. حتی دخالت مستقیم علی خامنه ای نیز باعث متوقف شدن موازی کاری در امور سیاست خارجی نشده و این بار خیانت افرادی چون رحیم-مشائی و طائب که هرکدام به دنبال منافع شخصی و جناحی خود هستند و بی درایتی افرادی چون محمد علی جعفری باعث شده تا یک بار دیگر دشمنان نظام با کمک مسئولین عالیرتبه کشور به تضعیف سئاه ئاسدران انقلاب اسلامی بئردازند.
البته هدف اصلی رحیم-مشائی ناکار آمد جلوه دادن مسئولینی می باشد که یا به دلیل حس وظیفه شناسی و یا به لیل منافع جناحی خود با ادامه کودتای رژیم سایه مخالف می باشند. مخالفتهای احمدی نژاد با مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مخالف رحیم-مشائی فقط یک نمونه از ضدیت رحیم-مشائی با منتقدین ارزشگرای رژیم سایه می باشد. سردار وحیدی و حسین طائب هر دو مخالف ادامه کودتای رحیم-مشائی بوده اند. البته طائب فقط به دلیل دوستی شخصی با یکی از آقا زاده های علی خامنه ای یعنی مجتبی خامنه ای و دفاع از منافع جناحی خود با به قدرت رسیدن رژیم سایه مخالفت نموده. شکی نیست که رژیم سایه کماکان به ایجاد بحران در روابط جمهوری اسلامی ایران و کشورهای دیگر ادامه خواهد داد چون این رژیم حتی برای ئیشبرد منافع خود وزارت امور خارجه خصوصی نیز تاسیس نموده - بخوانید نماینده های احمدی نژاد در امور سیاست خارجی. حال باید دید آیا خیانتهای رحیم-مشائی باعث برکناری وی خواهد شد یا این که این بار هم بی بصیرتی علی خامنه ای و بی توجهی وی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران باعث خواهد شد تا دفتر رحیم-مشائی کماکان در تمامی اموری که اصلا به وی ربطی ندارند دخالت کند و باعث بحرانهای فزاینده سیاسی و اقتصادی و دیئلماتیک برای نظام شود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر